Trasy "Singlerack Glacensis" to 14 powiązanych ze sobą pętli o długości ponad 133 km. Położone są terenie gmin Bardo, Bystrzyca Kłodzka, Gmina Kłodzko, Lądek Zdrój, Międzylesie, Stronie Śląskie, Złoty Stok. Powstały w ramach projektu unijnego, którego liderem było Stowarzyszenie Gmin Ziemi Kłodzkiej.

Trasy oznaczone są kolorem czerwonym i niebieskim, kolory oznaczają kierunek jazdy nie stopień trudności. Trasy prowadzą głównie w ternie leśnym i są przeznaczone dla początkujących i średnio zaawansowanych rowerzystów. Poruszając się po nich i po istniejących dotąd szlakach rowerowych, można zwiedzić całą ziemię kłodzką. W sąsiednich gminach i w Republice Czeskiej znajdują się kolejne pętle.

Singletracki Glacensis w Kudowie

Single Track w Brzozowiu koło Kudowy Zdrój to 4 wąskie trasy „pętle” u zbocza gór, tuż przy granicy polsko-czeskiej, które stanowią istotę jazdy na rowerze górskim. Ścieżka prowadzi troszkę do góry i dużo w dół , a to wszystko pośród zapierających wdech widoków. Wyjątkowe ukształtowanie terenu umożliwiło powstanie ścieżek, które zaspokoją każdego rowerzystę bez względu na poziom umiejętności. Poniżej znajdują się opis poszczególnych tras z podziałem na stopień trudności w skali od 1 do 4. Cała trasa Singletrack robi naprawdę niesamowite wrażenie. To miejsce, gdzie można jeździć od późnej wiosny, aż do jesieni.

Pętla Widoczek

Aby się dostać na „Widoczek” trzeba po przejechaniu pełnej pętli „Za rzeką” przejechać jeszcze kawałek i wyjechać zgodnie z oznaczeniami. Następnie pozostaje do pokonania dojazdówka i droga asfaltowa. Trasa ta ma charakter inny od pozostałych. Rowerzyści znajdą tu muldy, elementy „pumptruckowe ” i skocznie typu „stoliki”. Daje to użytkownikom 100% fun. Osoby mniej zaawansowane nie musza się martwić. Dla nich przygotowane są objazdy. Długość trasy to 2707 m, suma podjazdów to 66 m natomiast suma zjazdów to 91 m. Trasa ta otrzymała stopień trudności 3.

Pętla Za rzeką

Jest to najdłuższa pętla o stopniu trudności 2, która ma 4395m. długości, 102m podjazdów i 107 m. zjazdów. Ścieżka ta prowadzi wzdłuż granicy polsko-czeskiej i jest bardzo malownicza. Widoki są tak piękne, że w niektórych miejscach koniecznie trzeba stanąć i zrobić zdjęcie, aby mieć pamiątkę z tak urokliwego miejsca. Jeżeli ktoś może sobie pozwolić na zjazd tylko jedną ścieżką, ta trasa będzie tą najbardziej odpowiednia.

Pętla Everest

Przylega ona do „Źródełka”. To absolutne flow. Jest to najtrudniejsza trasa o stopniu trudności 4, o długości 2225m., sumie podjazdów 81m i zjazdów 90m. i z cała pewnością nie poleca się jej początkującym rowerzystom ,choć nachylenie szlaku jest podobne do pierwszej trasy. Ten najtrudniejszy szlak kończy się przy drodze asfaltowej prowadzącej do Kudowy. Jednak przygoda z jazdą rowerem nie musi się tu kończyć. W odległości ok. 200m. można przedostać się na drugą stronę ulicy, a tam już rozpoczyna się kolejna trasa „Za rzeką”.

Pętla Źródełko

Nazwa nawiązuje do Źródełka Maryi. Jest to trasa prosta o stopniu trudności 1, zbudowana z zagęszczonego żwiru, ale bogata w liczne podjazdy(111m.) i zjazdy (110m.) - w sam raz dla osób rozpoczynających swoją przygodę z tego typu rowerami. Ścieżka prowadzi przez brzozowickie lasy sprawiając uczestnikom wiele radości i troszkę adrenaliny. Trasa ta jest odpowiednia dla całych rodzin, choć nie dla rodziców z małymi dziećmi , które są zapięte w fotelikach lub jeżdżą w przyczepkach. Wybierając się tą trasą warto zabrać ze sobą ochraniacze i kask. Długość trasy to 3911m.

Co to są singletracki?

Singletrack (lub single track) opisuje rodzaj szlaku kolarstwa górskiego, który ma w przybliżeniu szerokość roweru. Kontrastuje z dwutorową lub przeciwpożarową drogą, która jest wystarczająco szeroka dla czterokołowych pojazdów terenowych. Często jest gładka i płynna, ale może również zawierać techniczne sekcje skaliste, przechodzić przez korzenie drzew i obejmować nasypy, zakręty pochyłe, serpentyny, pagórki, spadki, skoki i tak dalej. Mówi się, że singletrack, który opada znacznie i najbardziej w dół, podąża za linią opadania.

Wielu rowerzystów górskich woli singletrack od innych rodzajów tras, ponieważ singletrack jest zwykle projektowany specjalnie do tego sportu i dlatego może zawierać elementy podkreślające cechy MTB (podczas gdy inne rodzaje tras będą zwykle prostsze i nie będą eksponować tak wielu wzniesień i inne funkcje specjalne). Niektóre singletracki zawierają TTF (techniczne cechy szlaku) zaprojektowane, aby rzucać wyzwanie rowerzystom, takie jak stosy bali, przejażdżki na balach, skinnies, ogrody skalne, skoki przez gapy i przejażdżki po ścianach.

Doubletrack (lub double track) różni się od singletracka tym, że ma dwie ścieżki, które są w przybliżeniu równoległe. Szlaki jeepów i drogi pożarowe to przykłady szlaków dwutorowych.

IMBA (Internarional Mountain Biking Association) opracowała zestaw zasad „w celu promowania odpowiedzialnego i uprzejmego postępowania na wspólnych szlakach”. Każdy szlak może mieć nieco inny zestaw zasad. Najczęściej przepisy zawierają przepisy, takie jak:

Rowerzyści górscy muszą ustąpić zarówno turystom, jak i jeźdźcom na koniach, chyba że trasa jest wyraźnie wyznaczona i oznaczona wyłącznie dla rowerów. Wędrowcy ustępują jeźdźcom.

Kolarze zjazdowi ustępują kolarzom pod górę (chyba że trasa jest wyraźnie oznakowana dla ruchu jednokierunkowego lub tylko zjazdowego).

„Zostaw bez śladu” – rowerzyści górscy powinni jeździć w sposób, który nie powoduje uszkodzeń ani erozji ekologicznej szlaku. Jeźdźcy nie powinni ciąć serpentyn. Jeśli jest stojąca woda, jeźdźcy nie powinni jeździć wokół niej, jeśli spowoduje to erozję z boku lub spowoduje poszerzenie szlaku. Zaśmiecanie nigdy nie jest dopuszczalne.

W Kudowie i okolicach mamy wszystko - dlatego jest to prawdziwe „Królestwo Rowerowe”